Close Rolls, October 1237

Calendar of Close Rolls, Henry III: Volume 3, 1234-1237. Originally published by His Majesty's Stationery Office, London, 1908.

This premium content was digitised by double rekeying. All rights reserved.

'Close Rolls, October 1237', in Calendar of Close Rolls, Henry III: Volume 3, 1234-1237, (London, 1908) pp. 569-576. British History Online https://www.british-history.ac.uk/cal-close-rolls/hen3/vol3/pp569-576 [accessed 19 April 2024]

Image
Image
Image
Image
Image
Image
Image
Image

Close Rolls, October 1237

[m. 2d.]

Mandatum est collectoribus tricesime in comitatu Surr' quod assideri faciant tricesimam in terra hospitalis de Ospreng' in Merewe, set tricesimam illam non faciant colligi donec aliud inde habuerint mandatum. Teste rege apud Noting', quarto die Octobris. Per fratrem G.

Eodem modo mandatum est Collectoribus tricesime in comitatu Kancie quod assideri faciant tricesimam in terris spectantibus ad hospitale de Hospreng'. Teste ut supra.
Collectoribus tricesime in comitatu Oxonie pro hospitali Sancti Johannis extra portam orientatem Oxonie. Teste ut supra.

Rex vicecomiti Kancie et collectoribus tricesime in eodem comitatu, salutem. Audivimus nuper quod quatuor juratores villarum, electi ad catalla apprecianda pro tricesima nobis concessa, contra sacramentum suum venientes falsum apponunt precium, scilicet pro bove v. solidos communiter cum valeat x. solidos vel eo amplius; et pro porco qui valet duos solidos vel tres, ponunt sex denarios; et pro ove que valet xvj. denarios vel eo amplius ponunt sex denarios; blada etiam jam coadunata falso appreciant et alia catalla eodem modo, unde [si] sic procedant sicut inceperunt in catallorum appreciatione, certi sumus quod omnes tales appreciatores et de perjurio possint convinci et nos ita habere non possemus medietatem tricesime a magnatibus et aliis de regno nostro nobis date et concesse; et ideo vobis mandamus firmiter injungentes in fide qua nobis tenemini, quod si contingat aliquos quatuor homines de villis contra sacramentum suum super catalla falsum apponere precium, sicut predictum est, tunc vos ipsi videatis catalla illa ita falso appreciata et per visum vestrum et legalium militum de comitatu predicto legale precium et rationabile apponi faciatis, et predictos quatuor homines de perjurio ita castigetis quod castigatio illa aliis prebeat exemplum fideliter agendi; provideatis etiam quod de omnibus catallis, bladis, et aliis mobilibus, provenientibus de laicis feodis que non teneantur de Templariis, Hospitalariis, et de ordine Premonstratensium et Cysterciensium et Simplingh' habeamus tricesimam sicut nobis concessa est ubicunque ponatur vel inveniatur, ne amittamus tricesimam nostram ea occasione quod hujusmodi catalla amoveantur de laicis feodis que de ipsis non tenentur super feoda eorundem virorum religiosorum vel aliarum personarum ecclesiasticarum; taliter vos habentes in hac parte quod merito debeatis inde commendari et ne, si secus egeritis, manum ad hoc graviorem apponere debeamus. Teste rege apud Not', vj. die Octobris.
Eodem modo scribitur in singulis comitatibus.
Mandatum et assessoribus et collectoribus tricesime in comitatu Sumerset' quod in terris et possessionibus hospitalis leprosarum de Bradel' tricesimam assideatis (sic), set ex quo assisa fuerit eam non colligant donec rex aliud inde preceperit. Teste rege apud Noting', vij. die Octobris.

[m. 2d.]

Postea fuit mandatum quod ex quo assisa fuerit tricesima in terris ipsarum leprosarum et hominum suorum, eam non colligant quia rex perdonavit.
Consimiles litteras habent ipse leprose in com' Wigorn' et Wiltes'.

Rex vicecomiti Not' et assessoribus tricesime in eodem comitatu, salutem. Sciatis quod associavimus vobis Simonem de Muscegros et Ricardum de Muscegros ad tricesimam nostram assidendam et colligendam una vobiscum in terris et possessionibus Simonis de Monte Forti in comitatu predicto. Et ideo vobis mandamus quod ipsos Simonem et Ricardum ad hoc admittatis, ita quod ex quo tricesima illa assisa fuerit et per manus ipsorum Simonis et Ricardi collecta illam ab eis recipiatis. Teste me ipso apud Noting', vij. die Octobris.

In comitatu Leic' Robertus Putrel.
Robertus de Kivelingworth.
Norht' Simon de Turvill'.
Rogerus de Croft.

Buk' et Bed', illi iidem.

Henricus de Baillol et Lora uxor ejus venerunt coram rege apud Eboracum die Mercurii post festum Sancti Mathei Apostoli et petierunt terram suam in Burton' sibi replegiari etc.

Mandatum est vicecomiti Eboraci et assessoribus et collectoribus tricesime in eodem comitatu quod Petrum de Cnapton' et David' le Lardoner recipiant in socios ad tricesimam regis assidendam in terris et libertatibus abbatis Eboraci; et cum fuerit ita per eos collecta permittant ipsos duos eam colligere et sic, collectam recipiant ab eisdem. Teste rege apud Lichef', x. die Octobris.

In Westmeril' Simon de Castelkayroc.
Galfridus de Cruce.
Linc' Johannes de Useflet'.
Robertus de Baillol.
Cumbria predicti Simon de Castelk'.
Galfridus de Cruce.

Consimiles litteras habet prior Sancte Andree Norht' de Waltero cum Barba et Nicholas de Bosevill' in comitatu Norht', et de Henrico de Plumton' et Luca de Culeworth' in comitatu Leic'.

Glouc'.—Prior de Lantonay extra Glouc', tenens, attornavit Willelmum de Marisco et Walterum de Glouc' contra Egidium de Berkel', petentem, de manerio de Quedesleg'.

Heref'.—Abbas Glouc' attornavit Galfridum de Weston' et Johannem de Culn' contra Ricardum Pauncevot.

[m. 2d.]

Devonia.—Isabel Giffard' attornavit loco suo H[a]m[onem] de Karevil' versus priorem de Plynton' de pluribus consuetudinibus et serviciis que idem prior exigit etc. de tenemento ipsius Isabelle in Bocland' et Ho. Teste ut supra.

Salopia.—Egidius de Berclay et Johanna uxor ejus habent breve de perambulatione inter terras eorum in Kynsindon' et terram Hereberti de Say in Ingamesdon' per verba consueta. Teste ut supra.

Salopia.—Robertus de Clifton' et Ricardus de Hartl' habent breve de perambulatione inter terras predicti Roberti in Bedlesworth' et terras predicti Ricardi in Hartl' per verba consueta. Teste ut supra.

[m. 1d.]

Ricardus Cor . . . . . . et Odo de Hodenet habent litteras de perambulatione facienda inter terram ipsius Ricardi in Bolle et terram ipsius Odonis in Moston'.

Rex justiciario Hibernie, salutem. Sani sumus, benedictus Deus, etc. Verum nuper vobis mandavimus quod pro nobis certificandis de statu terre nostre Hibernie et qualiter de terris nostris ibidem ordinaremus et qualiter commodius in Hiberniam personaliter accedere [pos]semus, cum victualibus vel sine victualibus, et cum quanta gente, modica vel non modica, ad nos veniretis in Angliam. Vos autem cum juxta mandatum nostrum ad nos non venissetis, fideles vestros Hugonem de Legh', Willelmum Longum, . . . vestrum ad nos loco vestro transmisistis volentes eisdem fidem adhiberi super hiis que ex parte vestra nobis exponerent. Ipsi quidem de statu terre Hibernie et de aliis prout eis fuit injunctum nos certificaverunt set [non] plene, sicut per vos possemus inde certificari. Quapropter mittemus ad vos in proximo quendam de fidelibus nostris de quo sicut de nobis ipsis confidimus; qui statum terre nostre Hibernie plenius videat et una vobiscum provideatur (sic) de terris nostris in Hibernia, que nondum assise nec feofate et aliis negociis nostris ad fidem, commodum, et honorem nostrum provideat qualiter securius et melius in Hiberniam venire possimus et contra adventum nostrum de victualibus, si necesse fuerit, nobis prospiciat; per ipsum certificemur qualem et quantam gentem nobiscum ducere debeamus sicut prefatis fidelibus vestris ante recessum suum prediximus, et preterea ad visum compoti vestri de receptis et expensis vestris una cum venerabili patre L. Dublinensi archiepiscopo, et quibusdam aliis ipsum volumus assignari. Et ideo vobis mandamus quatinus predicto fideli nostro, cum ad vos venerit, castrum nostrum Dublin' liberetis ad illud custodiendum et se receptandum in eodem, et ad necessaria [que] ad opus nostrum providerit reponenda, et ad visum compoti vestri predictum audiendum una cum predicto archiepiscopo et aliis libenter admittatis. Ceterum memoriter tenemus quod pro fidelitate vestra, de qua non inmerito confidimus, vobis aliquando mandavimus post maritagium sororis nostre, imperatricis Alemannorum, quod diligencia qua possetis induceretis magnates et alios fideles nostros de Hibernia ad concedendum nobis auxilium quale magnates et fideles nostri in Anglia nobis concesserunt ad nos de tanta pecunia acquietandos quantam domino imperatori cum ipsa sorore nostra concessimus, de qua adhuc non mediocriter nos sentimus gravatos, set per ipsos in Hibernia in nullo hucusque de predicto auxilio, videlicet de duabus marcis ad scutum, nobis non fuit subventum. Quia vero necesse habuimus quod predicti magnates nostri Anglie, tam archiepiscopi, episcopi, quam laici, forcius nos juvarent ad nos exhonerandos de debitis immensis quibus ob causam predictam et alias diversas gravamur, iterato gratis et liberaliter nos respexerunt et nobis concesserunt tricesimam omnium mobilium suorum in certa forma provisa, quam alias satis audire poteritis. Cum igitur speremus et credamus quod vos et alii fideles nostri in Hybernia eadem facillitate et benignitate qua predicti de regno nostro Anglie necessitati nostre compati et eidem potenter subvenire velitis, vobis mandamus rogantes quatinus adhuc diligenter et instanter, sicut de vobis confidimus, omnes magnates Hibernie predictos, tam archiepiscopos, episcopos, quam laicos, inducere velitis ad predictum auxilium de duabus marcis ad scutum, quod prius rogaveramus, et insuper [aux]ilium tricesime sue, sicut eam habemus in Anglia, nobis concedendum vel saltem, si in utroque nullatenus proficere possetis, quod de tricesima sua nobis ad presens gratiam impendant; et cum idem feceritis penes predictos fideles nostros quantum poterit diligencia vestra quid inde nobis facere voluerint nobis scire faciatis, super hiis et aliis negociis nostris fidelitatem vestram continuantes quod magis ac magis vos debeamus habere commendatos. Cum vero s . . . . visu compoti vestri et aliis agendis nostris que per predictum fidelem nostrum et vos proposuimus expediri in adventu nostro in Hyberniam, vel per ipsum fidelem nostrum, si illuc forte non venerimus. certiorati fuerimus, tantum vobis faciemus super petitionem vestram de terra de Twomund' quod fidelitas vestra, quam per experienciam bene novimus, inde debebit esse contenta. Ad majorem autem cautelam vobis mittimus litteras nostras directas magnatibus nostris Hibernie de auxiliis predictis nobis faciendis, quas eis mitti faciatis tempore opportuno, sic de eodem negocio vos intromittentes quod diligencia vestra appareat in effectu et inde grates promereri debeatis speciales. Teste rege apud Noting', v. die Octobris.

Rex L. Dublinensi archiepiscopo, salutem. In nullo esitantes set pro constanti habeutes quod audita prosperitate nostra inde plurimum gaudebitis paternitati vestre duximus significandum quod sani sumus, benedictus Deus, et incolumes cupientes quod vobiscum cuncta sint prospera; verum sicut non ignoratis nuper vobis et dilecto et fideli nostro M. filio Geroldi, justiciario nostro Hybernie, mandavimus quod ad nos veniretis in Angliam ut per vos et ipsum de statu terre nostre Hibernie et pluribus aliis agendis nostris certificaremur et, mediante consilio vestro, de quibusdam terris nostris assidendis et feoffandis que nondum assise sunt vel feoffate ordinaremus. Set cum ad nos neuter vestrum venisset, idem justiciarius ad nos transmisit Hugonem de Legh' et Willelmum Long', clericum suum, ad certificandum nos super hiis que per vos et ipsum justiciarium audisse credebamus et cum per ipsos sufficienter ad necesse nostrum non fuerimus de predictis certificati, mittemus in proximo ad partes Hibernie quendam de fidelibus nostris, de quo sicut de nobis confidimus, ad statum terre predicte videndum et ad providendum una cum predicto justiciario nostro qualiter melius ordinetur ad commodum nostrum de terris predictis assidendis et feoffandis et ad providendum qualiter in Hiberniam venire possimus et de victualibus, si necesse fuerit, contra adventum nostrum; et preterea ad visum compoti ipsius justiciarii nostri una vobiscum et quibusdam aliis, sicut eidem justiciario mandavimus de expensis et custis suis faciendum; et mandavimus predicto justiciario nostro quod, cum predictus fidelis noster ad partes Hybernie venerit, castrum nostrum Dublinie ei liberet ad negocia nostra predicta commodius expedienda. Quia etiam magnates nostri Hibernie, archiepiscopi, episcopi aut laici, nihil nobis fecerunt adhuc de auxilio ab eis petito post maritagium sororis nostre, imperatricis Alemannorum, videlicet de duabus marcis ad scutum, mandavimus eidem justiciario nostro quod diligencia qua poterit inducat tam archiepiscopos, episcopos, quam alios magnates Hybernie, ad concedendum nobis auxilium predictum et preterea ad faciendum nobis gratiam qualem magnates nostri in Anglia nobis fecerunt de tricesima mobilium suorum nobis concedenda. Cum igitur ad optinenda predicta auxilia consilium vestrum eidem justiciario valde possit esse necessarium, paternitatem vestram rogamus attentius quatinus una cum ipso, tempore opportuno, prefatos magnates ad hoc diligenter inducatis, et vos ipsi ad pecuniam nostram adimplendam de predictis auxiliis nobis faciendis ita favorabiles et benignos vos exhibere velitis quod de tanta pecunia quantam domino imperatori cum dicta sorore nostra concessimus et de aliis debitis immensis per vos gaudeamus exonerari, et inde ad perpetuas vobis teneamur gratiarum actiones. Velitis etiam, cum prefatus fidelis noster in Hyberniam venerit, una cum ipso et aliis quibusdam visui compoti predicti justiciario faciendo libenter intendere et commodum et honorem nostrum, sicut hucusque fecistis in aliis negociis nostris, procurare. Teste ut supra.

Rex venerabilibus patribus in Christo, archiepiscopis, episcopis, et dilectis sibi in Christo abbatibus, et prioribus, et aliis viris religiosis terras et possessiones habentibus in Hybernia, salutem. Ex affectione sincera quam erga nos vestri gratia gessistis indefesse certam reportantes fiduciam quod petitioni nostre honestatem continenti favorabiliter annuere velitis, benignitatem vestram fiducialiter rogandam duximus quatinus cum adhuc nichil nobis feceritis de auxilio illo de quo vos rogavimus post maritagium sororis nostre, imperatricis Alemannorum, quale prelati nostri Anglie et homines sui etc. nobis fecerunt, quod tunc vos rogavimus pro vobis et hominibus vestris favorabiliter adimplere velitis, gratiam gratie addentes juxta liberalitatem iterato nobis inpensam a predictis prelatis Anglie et aliis magnatibus nostris similiter, et, prout nobis concesserunt, tricesimam mobilium vestrorum et hominum vestrorum eadem facillitate nobis concedere velitis, sicut dilectus et fidelis noster M. filius Geroldi, justiciarius noster Hibernie, vobis plenius exponet, sic benigne de utroque auxilio nobis subvenientes ad nos de tanta pecunia acquietandos quantam domino imperatori cum predicta sorore nostra concessimus, de qua simul et aliis debitis non mediocriter adhuc nos sentimus gravatos, quod liberalitati vestre specialiter attribuere debeamus si a tanto onere per auxilium vestrum fuerimus liberati, et ad perpetuas vobis inde teneri debeamus gratiarum actiones. Teste ut supra.

Rex dilectis et fidelibus suis, comitibus, baronibus, militibus, et omnibus aliis fidelibus suis in Hybernia constitutis, salutem. Fidelitatem vestram pariter et laudabile servicium vestrum quod nobis simul et patri nostro impendistis, sicut multociens sumus ea parte plurimum commendantes, grates inde vobis exolvimus copiosas, cupientes ex anima quantum in nobis est gratiam vobis impendere et favorem. Ex consueta igitur benignitate vestra fidem jam reportantes indubitatam, ad presens vos duximus attente rogandos quatinus cum adhuc nichil nobis feceritis de auxilio illo super quo vos rogavimus post maritagium sororis nostre, imperatricis Alemannorum, videlicet de duabus marcis ad scutum, quale magnates et fideles nostri in Anglia tunc nobis fecerunt, petitionem nostram favorabiliter adimplere velitis, gratiam gratie addentes juxta liberalitatem iterato nobis impensam a predictis magnatibus et fidelibus nostris Anglie, et, prout nobis concesserunt, tricesimam mobilium vestrorum eadem facillitate nobis concedere velitis sicut dilectus et fidelis noster M. filius Geroldi, justiciarius noster Hibernie, vobis plenius exponet, sic benigne auxilio nobis subvenientes ad nos de tanta pecunia acquietandos quantam domino imperatori cum predicta sorore nostra concessimus, de qua simul et aliis debitis non mediocriter adhuc nos sentimus gravatos, quod liberalitati vestre specialiter attribuere debeamus, si a tanto onere per auxilium vestrum fuerimus liberati, et ad perpetuas vobis teneri debeamus gratiarum actiones. Teste ut supra.

Eodem modo mandatum est omnibus magnatibus Hibernie, videlicet:—
Archiepiscopo Dublinensi.
Archiepiscopo Armacano.
Archiepiscopo Tuamensi.
Decano et capitulo Cassalensi.
Episcopo Fernensi.
Episcopo Osseriensi.
Episcopo Leghelinensi.
Episcopo Darensi.
Episcopo Middensi.
Episcopo Clochorensi.
Episcopo Arfertensi.
Episcopo Dunensi.
Episcopo Waterfordensi.
Episcopo Lismorensi.
Episcopo Clonensi.
Episcopo Corcagensi.
Episcopo Imilicensi.
Episcopo Limericensi.
Episcopo Laonensi.
Episcopo Ardoghkadensi.
Episcopo Elvinensi.
Episcopo Conerensi.

Mandatum est vicecomiti Salopie et assessoribus tricesime in eodem comitatu quod nullam tricesimam assideant in burgis regis vel in dominicis suis ejusdem comitatus sine speciali precepto regis. Teste rege apud Wygorniam, xvj. die Octobris.

Eodem modo in comitatibus Staff', Dors' et Sumers', Essex', Hertf', Midd', Berk', Wilt', Oxon,' Norhant', Glouc', Hereford', Kancie, Wigorn', Glouc', Suht', Midd'.

Willelmus filius Warini attornavit Rogerum de Cotes contra Stephanum de Criketot, petentem, de consuetudinibus etc. que idem Stephanus exigit etc. in Webbeton'.

Ebor.—Willelmus de Pichef', tenens, attornavit Adam de Picheford' contra Johannem de Thornton', petentem, de manerio de Elreton' cum pertinentiis'.

Mandatum est vicecomiti Dors' et assessoribus et collectoribus tricesime in comitatu illo quod nullam tricesimam assideant vel colligant in terris vel possessionibus monialium de Tarent' vel hominum suorum. Teste rege apud Wigorniam, xvj. die Octobris.

Mandatum est vicecomiti Heref' quod distringat omnes illos in baillia sua qui de episcopo Herefordensi tenent feodum militis integrum quod ad festum Purificationis Beate Marie, anno etc. xxij. arma capiant et se milites fieri faciant. Teste ut supra.

Mandatum est assessoribus et collectoribus tricesime in comitatu Glouc' quod occasione mandati regis etc. nullam tricesimam assideant vel colligant in terris et possessionibus episcopi Herefordensis vel hominum suorum, set cum assisa fuerit et collecta per milites [suos], ipsam ab eis recipiant. Teste ut supra.

Eodem modo scribitur assessoribus et collectoribus tricesime in comitatibus Hereford', Salopie, et Wigornie.

Mandatum est assessoribus et collectoribus tricesime in comitatu Suff' quod in terris prioris de Theford' et hominum suorum assideant tricesimam set ipsum priorem permittant colligere tricesimam illam per manum suam et suorum, ita quod tricesimam illam, quando collecta sit, eis reddant. Teste rege apud Theok', xvij. die Octobris.
Eodem modo in comitatu Norf'.

[m. 1d.]

Magister hospitalis Sancti Lazari in Anglia attornavit Clementem capellanum contra Johannem de Plumpton' et Editham uxorem ejus, petentes, de j. virgata terre in Burgtun'.

Ricardus de Bray attornavit Radulfum le Waleis contra Adam filium Reg (?), petentem, de manerio de Roudeclive.

Frater Hugo, abbas Cluniacensis, attornavit Willelmum de Otford' et Radulfum filium ejus in hiis que ad regem pertinent in comitatu Huntindon'. Et mandatum est vicecomiti quod ipsos vel alterum illorum ad hoc loco ipsius abbatis recipiat. Teste rege apud Wigorniam, xvj. die Octobris.

Devon'.—Abbas de Tavistok' et Amauricus de Sancto Amando posuerunt se in perambulacione facienda inter terram abbatis in Devenebir' et terram ipsius Amaurici in Iplepenn'.

Glouc'.—Prior de Lantonay attornavit Willelmum Marescallum et Walterum de Glouc' contra Egidium de Berkel', petentem, de manerio de Quedesleg', excepta advocatione ecclesie.

Samuell' de Winton' attornavit loco suo . . . . . . . . . . . . . . . . . inter Matheum de Islep, petentem, et ipsum Samuell', tenentem, de d . . . . . . . . . . . .